มีหลากหลากตัวกลางหลายเทคนิคที่สามารถพิมพ์ภาพลงไปได้ แต่ใครจะคิดถึงสาหร่าย?
Russell Marx นักศึกษาปริญญาเอกด้านประสาทวิทยาได้ทำการทดลองโปรเจคที่น่าสนใจนี้ และผลลพธ์ก็น่าประทับใจ
Marx เล่าว่า เขาเป็นคนชื่นชอบชีววิทยามากและลองมาผสมกับการถ่ายภาพดู เมื่อย้อนกลับไปในคาบเรียนชีวะ ที่เอาแผ่นฟอยล์วางบนใบไม้เพื่อสร้างลวดลายให้คลอโรฟิลล์ แทนที่จะทำแบบนั้นเขาวางแผนจะสร้างภาพจากสาหร่ายจะให้ภาพที่ชัดเจนและควบคุมความเปรียบต่างได้มากขึ้น
แทนที่จะเปิดสารเคมีที่ไวต่อแสงลงบนกระดาษพิมพ์ภาพ เขาเปิดสิ่งมีชีวิตที่ไวต่อแสงลงบนจานเพื่อเชื้อ เขาวางแผนที่จะฝั่งสาหร่ายลงในวุ้นเจลเพื่อไม่ให้ลอย แต่โชคดีที่เซลล์เซลเดียวหนักกว่าน้ำและจมลงไปในจานเพาะ ด้วยคุณสมบัตินี้ทำให้ผสมสาหร่ายและน้ำได้อย่างทั่วถึงปล่อยให้มันสงบ ไม่ต้องกังวัลกับอะไรที่ทำให้มันคลาดเคลื่อน
เมื่อตัวกลางพร้อมแล้วก็ย้ายไปวางบนภาพต้นแบบที่ถ่ายจากฟิล์ม ซึ่งอยู่ใต้จานเพาะเชื้อ
สาหร่ายเติบโตรวดเร็วเมื่อได้รับแสงมากๆ เพราะฉะนั้นจุดสว่างของภาพจะทำให้สาหร่ายเติบโตเร็ว และจุดที่มืดๆให้ผลตรงกันข้าม
ปัญหาในการทดลองครั้งนี้คือครั้งแรกเขาใช้จานพลาสติกซึ่งสาหร่ายเปลี่ยน CO2 เป็นออกซิเจนโดยกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสง เกิดฟองเล็กๆ ซึ่งทำให้เกิดรูเล็กๆในภาพ เลยต้องมาใช้จานเพาะเชื้อซึ่งไม่เกิดฟอง
และนี่คือผลลัพธ์ของความพยายามของเขา เป็นฟิลม์ภาพบางๆที่ติดที่ก้นของจาน เพื่อนๆสามารถเทเรซินลงไปเพื่อเก็บไว้ได้นานขึ้น
credits: petapixel
