ช่างภาพทุกคนเคยให้สิ่งของเล็กๆน้อยๆกับแบบที่ตัวเองถ่าย Wendy Ewald ศิลปินชาวอเมริกา ทำมากกว่านั้น ทุกๆปีเขาไปยังชนบทของยังประเทศต่างๆเช่น แม็กซิโก, โมรอคโค, อินเดีย, ฮอลแลนด์ ฯลฯ เพื่อไปสอนการใช้กล้องให้เด็กๆ ผลลัพธ์ภาพขาวดำถูกให้เครดิตทั้ง Ewald และเด็กๆของพวกเขา (ซึ่งเขาเริ่มเมื่อ 20 ปีก่อน ก่อนที่มีข้อตกลง socially engaged art ออกมา)
ไปชมภาพของเด็กๆของเขากันดูครับ
“ฉันตายแล้ว” ถ่ายโดย Palesa Molahloe, South Africa, 1992.
หลานฉันแต่งตัวเหมือนนักบวช Sadhu Hari ถ่ายโดย Kalu Rupsingh, India, 1989-90
ฝันของ Shata และ ตุ๊กตา ถ่ายโดย Franklin Monnakqtla, South Africa, 1992
ฉันเป็นเด็กสาวที่มีงูพันคออยู่ ถ่ายโดย Denise Dixon, Kentucky, 1980.
เครื่องบินชนหัวของฉัน ถ่ายโดย Scott Huff, Kentucky, 1978.
หลานคนใหม่ชื่อ แพททริค ถ่ายโดย Lucy Dias Semedo, The Netherlands, 1996.
คนขี้เซา ถ่ายโดย Luis Arturo González, Colombia, 1982-1985.
ไก่วิ่งตามหลังแม่ของเธอ ถ่ายโดย Carlos Andrés Villaneuva, Colombia, 1982-85.
หลานและกะโหลกของเธอ ถ่ายโดย Juan Jesús Murillo, Mexico, 1991.
ปีศาจออกจากถ้ำของมัน ถ่ายโดย Reymundo Gómez Hernández, Mexico, 1991.
น้องสาวกำลังสวดมนต์ ถ่ายโดย Mounia Betioui, Morocco, 1995.
เซอร์ไพรส์ ถ่ายโดย Suraya Beije, The Netherlands, 1996.
จับโจรได้ที่ห้องนั่งเล่น ถ่ายโดย Fatima el Farroudi, The Netherlands, 1996
Saint Bhaataji ตัดมือของฉัน ถ่ายโดย Dasrath, India, 1989-90.
หงส์ขาวกลางสวน ถ่ายโดย Miranda Plooij, The Netherlands, 1996
แต่ละภาพไม่ธรรมดาเลยใช่ไหมครับ หวังว่าคงสร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆได้ไม่มากก็น้อย แล้วเราจะนำงานดีๆมาให้ชมกันอีกนะ
credits: newyorker
